بی اسم
روزی جراحی برای تعمیر اتومبیلش آن را به تعمیرگاهی برد! حکیمی جعبه‌اى بزرگ پر از مواد غذایى و سکه و طلا را به خانه زنى با چندین بچه قد و نیم قد برد . زن خانه وقتى بسته‌هاى غذا و پول را دید شروع کرد به بدگویى از همسرش و گفت: شوهر من آهنگرى بود که از روى بى‌عقلى دست راست و نصف صورتش را در یک حادثه در کارگاه آهنگرى از دست داد و مدتى بعد از سوختگى علیل و از کار افتاده گوشه خانه افتاد تا درمان شود. وقتى هنوز مریض و بى‌حال بود چندین بار در مورد برگشت سر کارش با او صحبت کردم ولى به جاى اینکه دوباره سر کار آهنگرى برود مى‌گفت که دیگر با این بدنش چنین کارى از او ساخته نیست و تصمیم دارد سراغ کار دیگر برود. من هم که دیدم او دیگر به درد ما نمى‌خورد برادرانم را صدا زدم و با کمک آنها او از خانه و دهکده بیرون انداختیم تا لااقل خرج اضافى او را تحمل نکنیم. با رفتن او ، بقیه هم وقتى فهمیدن وضع ما خراب شده از ما فاصله گرفتند و امروز که شما این بسته‌هاى غذا و پول را برایمان آوردید ما به شدت به آنها نیاز داشتیم. اى کاش همه انسان‌ها مثل شما جوانمرد و اهل معرفت بودند! حکیم تبسمى کرد و گفت: حقیقتش من این بسته‌ها را نفرستادم. یک فروشنده دوره‌گرد امروز صبح به مدرسه ما آمد و از من خواست تا اینها را به شما بدهم و ببینم حالتان خوب هست یا نه!؟ همین! حکیم این را گفت و از زن خداحافظى کرد تا برود. در آخرین لحظات ناگهان برگشت و ادامه داد: راستى یادم رفت بگویم که دست راست و نصف صورت این فروشنده دوره گردهم سوخته بود… وقتی خدا می خواست دنیا را بوجود بیاورد ، فرشته هایش را فرا خواند . خدا از فرشته هایش خواست برای تصمیم گیری به او کمک کنند که راز زندگی را کجا قرار دهد . یک فرشته پاسخ داد : " آن را داخل زمین دفن کن" . دیگری گفت : "آن را در کف دریا قرار بده" . یکی دیگر پیشنهاد داد: " آن را در کوه ها مخفی کن" . خدا گفت: " اگر من هر کدام از اینها را انجام دهم ، فقط تعداد کمی راز زندگی را پیدا خواهند کرد ، راز زندگی باید برای همه قابل دسترس باشد". یک فرشته پاسخ داد : "من می دانم ، آن را داخل قلب هر انسانی قرار دهید". هیچکس فکر نخواهد کرد آنجا را نگاه کند . خدا کفت بله ، داخل قلب هر انسانی " و اینگونه بود که ، راز زندگی در وجود همه ی ما گذاشته شد. اولش همه شکل هم هستیم کوچولو و کچل... حتی صداهامون هم شبیه به همدیگه است با اولین گریه بازی شروع میشه... هی بزرگ می شیم. بزرگ و بزرگتر. اونقدر بزرگ که یادمون میره یه روز کوچولو بودیم. دیگه هیچ چیزیمون شبیه به هم نیست. حتی صداهامون گاهی با هم میخندیم، گاهی به هم! اینجا دیگه بازی به نیمه رسیده: واسه بردن بازی روی نیمه ی دوم نمیشه خیلی حساب کرد... گاهی باید برای بردن بازی بین دو نیمه دوباره متولد شد.
وقتی که هنوز چشم به جهان نگشوده بودم صدایی نام غم را در گوشم طنین انداز کرد فکر می کردم که غم عروسکی است که من در دست می گیرم و با آن ازی می کنم اما حال می بینم که خود عروسکی هستم در دست غم... جایی بنویس: هیچ کس دو بار زندگی نکرده است...روزی دو بار به این نوشته نگاه کن
همه واسه عشثشون گل می فرستند من نمیدونم واسه گلم چی بفرستم؟
در دنیا خواستار سه چیز باش 1.گل برای یک روز 2.ستاره برای یه شب 3.دوستی برای یک عمر
دنیا مثل بازیه گل یا پوچه! با تو گله بی تو پوچه
ای که دوری از منو یاد منی ... با خبر باش که دنیای منی ... شادیت شادی من ... غصه ات غصه من ... قلب من خانه تو ... خانه ات قبله من
همیشه فکر کن تو یه دنیای شیشه ای زندگی میکنی. پس سعی کن به طرفه کسی سنگ پرتاب نکنی چون اولین چیزی که می شکنه دنیای خودته
کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود / کاش بر جانی که در قاب دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود
دیشب چک عشق تو رابه بانک محبت بردم باز هم حسابت خالی بوداین بار چکت رو اجرا گذاشتم تا حکم قلبت را بگیرم
تعمیرکار بعد از تعمیر به جراح گفت: من تمام اجزا ماشین را به خوبی می شناسم و موتور و قلب آن را کامل باز می کنم و تعمیر میکنم! در حقیقت من آن را زنده می کنم! حال چطور درآمد...
سالانه ی من یک صدم شما هم نیست؟!
جراح نگاهی به تعمیرکار انداخت و گفت : اگر می خواهی درآمدت 100برابر من شود اینبار سعی کن زمانی که موتور در حال کار است آن را تعمیر کنی!
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
